Alles kry sy plekkie

Zo, tijd voor een Blog om het thuisfront ook een beetje op de hoogte te stellen! ;) Waar zal ik beginnen? In een week tijd zijn er weer zoveel nieuwe indrukken bij gekomen! Mijn vorige blog eindigde ik met een korte gezondheidsupdate. Voor de verandering zal ik er nu mee beginnen: afgelopen donderdag waren mijn bloedplaatjes gestegen naar 144 :) De medicijnen zijn dus opnieuw aangeslagen! De komende week is weer een medicijn-vrije week, dus ben vooral benieuwd wat de volgende uitslag is! Vanaf nu laat ik elke donderdag bloed prikken & heb ik vrijdag de uitslag. Verder probeer ik het uit mijn hoofd te zetten tot die tijd en m'n dagen en daden er niet door te laten beïnvloeden :)

Vorige week zondag begon “om 10 uur” (Afrikaanse tijd) de kerkdienst in het kerkje, drie keer rollen bij onze voordeur vandaan. Uiteindelijk kwam iedereen op z'n gemakkie aanzetten en begon de dienst om 10.30 uur. Die middag zijn we met Faizel & Tessa (want jaaaaa die zijn weer in hun eigen landje!) en Ulan & Luzanne naar “the country club” geweest. Inge & ik hadden er al vaak over gehoord en ik stelde me er een soort western restaurant bij voor met klapdeuren waar ze grote hamburgers verkopen, maar niets is wat het lijkt: het is een prachtig meer tussen de bergen waar je heerlijk kunt zwemmen, vissen, braaien: een lekkere-zondag besteding dus!

Een leuk feitje: Ulan vertelde ons over het BEE-system in Afrika. BEE staat voor Black Empowerment Equitty. Ongeveer 7 op de 10 banen zijn BEE, waardoor dit een grote rol speelt in Zuid-Afrika. Als een baan 'BEE' is, betekent dit dat er bij een sollicitatie donkere mensen worden voorgelaten op de blanken. Het gevolg is hierdoor wel dat de blanken moeilijk aan de bak komen!

Maandag was het zo ver: We konden onze auto ophalen! Een nog veel te glimmende, witte, stoere, kleine, makkelijk parkeerbare (:P) auto! Na een week merkte ik dat het best opgesloten kan voelen om hier te zitten zonder auto: lopen naar een andere Agapé-locatie is niet veilig (zeker niet met mobiel op zak) & naar de supermarkt moesten we altijd met iemand anders meerijden. Iedereen die iets heeft bijgedragen voor de autohuur: super bedankt! Na één week kan ik al zeggen dat een auto echt onmisbaar is.
Het links rijden op de weg gaat me beter af dan verwacht! Gelukkig hadden we de eerste week al vaak in de auto gezeten waardoor we de 'feeling' van het links-rijden hadden en al wat rotondes hadden meegemaakt: want die rotonde links oprijden blijkt toch wel een hele andere mindset! Ik ben blij met Inge naast me in de auto. Toch weer een paar ogen extra om uit te kijken voor: fietsers op de vluchtstrook, overstekende mensen op de snelweg en auto's die op de snelweg 50 km/u rijden. Iedereen doet lekker waar die zin heeft in het verkeer.;) Zelfs tanken is een beleving hier: je tank wordt volgegooid door een medewerker & terwijl je in de auto wacht, wordt door diezelfde medewerker je ramen gewassen, als service.;) Naast dat de auto ons zoveel praktische voordelen geeft, hebben we er in een week ook al zoveel plezier aan gehad! Zo zijn we afgelopen week, na een werkdag, naar Gordons Bay (een strand op een half uur rijden vanaf Grabouw) gereden om daar te genieten van een ondergaande zon.

De afgelopen week zijn we met Tessa langs alle Agapé scholen gegaan, waardoor ik nu een goed beeld heb van alle Agapé locaties. Alle scholen van Agapé hebben bij elkaar ongeveer 400 kinderen. Voor jullie beeldvorming:
> Agapé 1: Een kerkje, een Childrens Home (Karlien & Fergu + 11 kids), een kleuterschool & ons huisje. Op vrijdag middag wordt hier van 3 tot half 5 de kidsclub gehouden voor de kids uit de townships.

> Agapé 2: Asiphe (het huis voor de disabled children), een Childrens home (Selwyn & Marie + kids), een soort buitenschoolse opvang met lokalen, grote keuken & speelplein (ongeveer 180 kids tot 5 jaar die hier dagelijks komen in de ochtend en/of middag).

> Agapé 3: Een kleuterschool ter voorbereiding op de basisschool (hier gaat een kind pas met 7 jaar naar de basisschool. Deze kleuterschool is dus wat in NL groep 1, 2 & 3 is.)

> Agapé 4: Een childrens home (Gerrit & Ami + kids), een “special needs school” (voor kids met een beperking, een paar kinderen van Asiphe gaan hier ook heen). Op vrijdag avond wordt hier de Youth-club gehouden voor de tieners uit de townships. Ook bevindt zich hier het super gezellige huis van Faizel & Tessa.

Samen met Tessa hebben we een planning opgesteld voor de komende weken. Tot nu toe hielpen we alleen bij Asiphe, maar een beetje afwisseling leek ons toch wel fijn. Ik merkte ook het Hollandse “houden-van-aanpakken” in me! Soms zaten we bij Asiphe een tijdje niets te doen, waardoor ik me dan al snel nutteloos voelde, alhoewel dat wel meer de levensstijl is van hier. ;) Omdat de zorgmoeders bij Asiphe niet toe komen aan het in bad doen van de kinderen, willen Inge & ik elke dag iemand in bad doen. Afgelopen week hebben we Kaylinn in bad gedaan, een leuke meid van 18 die ons heel goed verstaat alleen niet terug kan praten. Wat vond ze het heerlijk! We kunnen net die dingen doen waar meestal geen tijd voor is: extra aandacht geven aan de kids(praten of veel bewegen), buiten spelen met Clayton (een blind actief jongetje), iedereen een keer in bad stoppen, etc.

De komende tijd zullen we de maandag-, woensdag-, & donderdagochtend helpen bij Asiphe. Dinsdag ochtend helpen we bij de opvang bij Agapé 2. Vrijdag ochtend helpen we bij de Special Needs school bij Agape 4. De middagen kunnen we dan helpen bij de gezinnen van Fergu & Karlien en Selwyn & Marie met als uitzondering uiteraard de vrijdagmiddag, want dan is er kidsclub en 's avonds tienerclub! Genoeg afwisseling dus!;) De wekker gaat elke ochtend om 7 uur. Met het heerlijke zonnetje wat dan al door ons slaapkamerraam naar binnen schijnt vind ik het prima om dan al mijn bed uit te springen!

Het is leuk om te merken hoe we steeds meer thuis raken in de Agapé-families & de gezinnen beter leren kennen. Vrijdagochtend zijn Inge & ik naar een sportdag geweest om de oudere kinderen van de Agapé-gezinnen aan te moedigen. We hadden er al veel over gehoord en waren wel benieuwd wat het precies voorstelde! Daarna voor het eerst geholpen bij de Special Needs school en 's middags opnieuw genoten van de kidsclub: handje klap, wip/wap/zap, elkaar achter na zitten in de speeltuin & 7 meiden die tegelijkertijd aan mijn haar zaten te plukken tot een poging het te vlechten!:P Het viel me dit keer extra op hoe aanhankelijk ze zijn en ze echt vechten om wie m'n hand mocht vasthouden of opgetild mag worden. Super schattig hoe ze allemaal geknuffeld willen worden, alleen hoeveel liefde & knuffels zouden ze thuis krijgen?

Gisteren was onze vrije dag, en het was echt geweldig! We zijn verschillende kustplaatsen afgegaan met de auto en hebben genoten van de vrijheid om te stoppen waar we wilden! Van alle vintage kraampjes in Kalk Bay, naar de pinguïns op het strand in Boulders Beach. Onderweg nog even gestopt om een foto van 'ons waggie' te maken met de zelfontspanner (uiteraard met een voorbijrijdende toeterende auto) en bij een Ostrich Farm struisvogels gevoerd. Als eindbestemming hadden we Kaap de Goede Hoop in het Table Mountain National Park. Dit is het zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika, waar we genoten hebben van een heerlijke lunch in het visrestaurant 'Two Oceans'. Een typerende naam omdat op dit punt de Atlantische Oceaan samenkomt met de Indische Oceaan. Op de terugweg gegeten bij één of andere Griekse bar in het uitgestorven Hout Bay en in het donker weer teruggecrost door de bergen naar Grabouw. Ik was uiteindelijk toch wel blij om weer lekker veilig thuis te zijn!:)

Mocht je nog niet zijn afgehaakt tijdens het lezen van deze veel te lange Blog, bekijk dan vooral nog even de foto's voor een beter beeld van alles!;)